Kolcowój pochodzi z gór Himalajów, stamtąd wraz ze sztormem, jego nasiona przeniosły się do Ameryki Północnej i dalej do Europy. W Azji dobroczynne właściwości jagód goji znane są już od dwóch tysięcy lat.
Każdego roku, w sierpniu, odbywa się kilkudniowy festiwal, podczas którego Chińczycy oddają hołd tej niezwykłej roślinie.
Goji już od zamierzchłych czasów tworzy niepodzielną część jadłospisu obywateli gór Himalajów. Nie jest jasne, jak Kolcowój (Jagody Goji) uzyskał swoją nazwę, ale najprawdopodobniej według nazwy obszaru Gojal, gdzie na podgórzu Himalajów najwięcej ta cudowna roślina występuje. Tajemnica uprawiania rośliny Goji była przekazywana z generacji na generację przez ludność tego urodzajnego kraju również do pozostałych dolin. Roślina w ciągu lat rozszerzyła się do Tybetu, Chin, Indii i Mongolii.
Chińczycy wierzą, że ten owoc może znacząco przedłużyć życie. Wiąże się z tym legenda związana ze słynnym Li Qing Yen, który spopularyzował jagody goji oraz żeń szeń. Mówi się, że żył on 252 lat (1678-1930) i codziennie spożywał goji. Podobno jego ekstremalna długowieczność jest dobrze udokumentowana. Legenda mówi, że Li Qing Yen w wieku 11 lat spotkał 3 mędrców, którzy mieli ponad 300 lat. Nauczyli oni go sztuki długowieczności, odpowiedniej diety i zielarstwa. Później, gdy miał 50 lat spotkał innego mędrca, który żył 500 lat. Li nauczył się od niego, codziennego spożywania zupy z jagód goji.
Z jagodami goji związana jest także legenda, która powstała w osiemsetnym roku za panowania dynastii Tang. Historia głosi, że do wybudowanej studni przy buddyjskiej świątyni, przez wiele lat wpadały owoce goji z drzew rosnących nieopodal. Dzięki temu woda nabrała magicznych właściwości, a pielgrzymi gaszący nią pragnienie, zachowywali bardzo dobre zdrowie i dożywali późnych lat bez oznak starości – siwizny, pogorszonego wzroku, tracenia zębów. Jak się okazało, legenda ta nie była daleka od faktów. Cenny skład jagód kolcowoju wskazuje na ich niesamowite lecznicze i odmładzające właściwości.
